02 December 2009

Kisah Korban Saya...... yang terkorban rehatnya.....

Setelah sekian lama rasanya tak menyambut Aidiladha di kampung, tahun ni kitorang sekeluarga memutuskan untuk tidak beraya di JB seperti tahun2 sebelumnya.
Dek sebab raya pun jatuh hari Jumaat, jadinya aku pun tanpa rasa bersalah (sebab dah biasa tak beraya kat kampung kanz...) mengisytiharkan akan pulang beraya pada pagi raya.
Kengkunun nak buat ala2 anak rantau pulang beraya sambil bertakbir dalam kereta.
Nampak syahdu sket. Kot macam jauuuhhh sungguh kampung halaman tu kan.....

Rabu, 2 hari sebelum raya, aku mesyuarat kat KL.
Pergh, rasa macam dah lama giler takde meeting kat KL.
Sampai pakcik admin kitorang kat opis KL tegur, katanya aku dah lama tak datang.
Aku belek2 diari, hmmm..... last datang kat KL.....2 bulan yang lepas. Mak aiihhh, padanlah.......
Sampaikan masa nak balik, aku siap buat muka kesian kat pakcik admin.....
"Tolong buka kan pintu, tak boleh keluar" Kater aku dengan muka seposen.
Katernya pulak, "sekarang nak keluar dah tak payah pakai kad2 lagi.... Tekan button tepi pintu tu jer.... Tu lah, len kali rajin2 lah datang sini!"
Huhuhu... Kena aku sebijik!
Petang tu, lepas attend 2 meeting, aku balik semula ke opis. Dengan lagak rempit, aku sampai opis dalam kadar waktu yang lebih singkat dari yang biasanya.
Pertama, sebab ada hal yang aku nak kejarkan.
Kedua, kepala aku sakit. Migrain tiba2.

Malam, lepas maghrib aku tido. Lena. Macam orang mati. Bangun2 jam pukol 2100.
Aiseh, baru teringat staff2 aku masih terkandas buat troubleshoot kat Bangi.
Housemate aku pulak sms. Katernya malam ni dia dah ke kampung. Tak balik. Tinggallah aku sensorang.
Alah, saper nak layan tengok Reaper ngan aku neh?
Sebab tak nak mati kebosanan aku call staff aku, bgtau nak join sekaki kalau kes masih belom setel. Aku call mak mintak izin nak keje sampai lewat malam. Mungkin bawak ke pagi.
Ko tau Bangi tu bukanlah jauh sangat kot dari rumah ni, tapi dek kerana dah memang orang jenis buta arah kanz..... Jenuhlah aku mencari jalan nak ke sana.
Dah la malam, sensorang lak tu. Dengan gigih gagah, pukol 2330 aku sampai depan pagar Ibusawat Bangi.
Sampai kol 0500 pagi Khamis barulah setel. Nak balik umah, macam tak berbaloi.
Kol 0800 pagi nak kena gerak ke tempat lain pulak.
So, kitorang stay lah tido kat ibusawat sampai pagi.
Dalam kol 1100 pagi semua setel.
Lepas hantar staff aku yang sorang tu ke stesen ketapi Bangi, aku balik ke opis hantar rak dan spare2 kad.
Dengan tak mandi pagi, muka pulak tak cukup tido, jeans rabak dan selipar murahan aku tu aku sempat pulak bertegur sapa dengan boss.
Mintak book off. "Boleh lah saya terus balik kampung!" Kater aku dengan nada riang ria cuti sekolah. Boss jeling je dgn jelesnya... Hehehe.
Kol 1200 aku sampai rumah.
Mandi macam nak rak, kemas baju ala kadar aku terus cabut balik Melaka.

On da way mak call... " Jadik balik tak?" Dengan nada yang paling cemas.
"Mestilah jadik.... on da way neh!" Dengan penuh semangat.
"Ko dah tido belum?" Masih cemas.
"Dah.... kol 0500 pagi tadi sampai 0615. Lepas suboh pun dapat lah tido2 ayam. Sekarang kol 1300, agak2 dalam kol 1430 orang sampailah".

Pukol 1500 aku sampai kampung, mak terus sambar beg2 aku.
"Dah...dah... pi tido". Hoho, sungguh mengharukan!
Aku aper lagik.......
Lepas salam2 semua makhluk2 yang ader, aku basuh kaki, basuh muka....
BUMM! Ke bulan sudah!
Kol 1600 bangun, sebab teringatkan solat asar.
Zohor dah siap niat nak jamak ke Asar kan.... kot kalo Asar pun tak solat, takut2 aku 'disolatkan' tiba2 saper pulak nak tolong jawab.
Bangun2 nek aku tanya... " Puas tido?"
Pergh.... kot kalo nak tanya puas tido sehari suntuk pun masih tak dapat nk 'qada' semalaman tak tido.
Aku buat muka macho je jawab. "Puas nek, dah biasa...." Anak2 buah masing2 buat muka kagum . Pergh! ;p

Pagi raya, kitorang buat sikit majlis makan2.
Tahun ni kami 7 sekeluarga korban seekor lembu. Alang2 ada rezki lebey, aku pakat ngan Along nak share belanja berdua.
Eksited kemahin lagik.
Selain tengok 'lembu sendiri' dibuat korban, kitorang buat sendiri tugas2 melapah, bahagi daging hinggalah ke penghantaran dari rumah ke rumah. Semuanya ahli2 keluarga besar saya yang buat. Berbaloi punya keluarga besar.
Meriahnya macam nak rak kater orang.
Oh yer, kami korban pada raya kedua... Hari Sabtu.

Malam raya, selain ruang depan tv yang penuh macam panggung kala hujung minggu (sebab penangan Nur Kasih episod akhir kanz....), rumah nek dah macam pasar bunyiknya.
Keluarga kitorang kalau berbual, boleh cross channel. Dalam satu masa boleh semua orang bercakap serentak dan semua orang mendengar semua cerita dalam satu masa yang sama.
Hebat tak?
Hmmm, tak masuk lagik dua orang budak cute yang sungguhhh..... duh, comey!

Ia mungkin Aidiladha kami yang terakhir bersama.
Sebab biasanya memang takde siapa pun antara kitorang yang beraya kat kampung.
Masing2 beraya kat rumah masing2 jer.
Sesekali buat, ia jadi lebih manis dan lebih bermakna.

Ia menggantikan Aidilfitri kami yang kelam tempohari.
Bezanya cuma ketupat rendang diganti dengan sup tulang yang sungguh..... hmmm, sedap sekali!

2 comments:

tigabelas said...

singgah lagi..

uishh..org melaka ke?13 pon melaka gak..company telco?13 pun company telco gak...nak2 time cite ibusawat tu...cam sama je...tapi 13 southern region a..

terjumpa lak yg blogger telco..haha

sepatumerah said...

Hahaha... kecik sungguh doonia!
Lahir kat Melaka, tapi membesar di JB.
Cari rezki di Cyber. HQ sini.
Adakah kita satu company?? Jeng3....

Anyway, slamat berkenalan!